1. ประเด็น

พัฒนาการให้บริการผู้ป่วยแผลกดทับระดับ 2-4

2. เป้าประสงค์

ป้องกันภาวะแทรกซ้อนแผลกดทับระดับ2-4

3. ชื่อตัวชี้วัด

อัตราการเกิดแผลกดทับระดับ 2-4 ของผู้ป่วยที่นอนรักษาในโรงพยาบาล

4. เกณฑ์

5  ต่อ1000 วันนอน

5. ผลงาน

    5.1  รายการข้อมูล

จำนวนครั้งของการเกิดแผลกดทับระดับ 2-4ในแต่ละเดือน
จำนวนวันนอนรวมของผู้ป่วยกลุ่มเสี่ยงในช่วงเดือนเดียวกัน

    5.2  นิยาม

อัตราการเกิดแผลกดทับในโรงพยาบาลหมายถึง การที่ผู้ป่วยมีแผลกดทับระดับ 2-4 ที่เกิดขึ้นใหม่ภายหลังรับผู้ป่วย ไว้ในโรงพยาบาลรวมทั้งจำนวนแผลกดทับเดิมที่มีลักษณะ เลวลงเปรียบเทียบกับจำนวนวันนอนรวมของผู้ป่วยกลุ่มเสี่ยงในหอผู้ป่วยที่ทำการเก็บรวบรวมข้อมูล มีหน่วยนับของอัตราการเกิดแผลกดทับเป็นครั้งต่อ 1000 วันนอน การวินิจฉัยระดับของแผลกดทับตาม เกณฑ์จำแนกความรุนแรงของแผลกดทับดังนี้
ระดับ 2 มีการฉีกขาดบางส่วนของชั้นหนังกำพร้าจนถึงชั้นหนังแท้เช่นแผลถลอก เป็นตุ่มพองหรือเป็นแผลตื้น
ระดับ 3 หนังกำพร้าทั้งหมดมีการฉีกขาดและมีการตายของเนื้อเยื่อชั้นหนังกำพร้าจนถึง
ชั้นใต้ผิวหนังและอาจขยายจนถึงชั้นเนื้อเยื่อพังผืดแผลเป็นหลุมลึกเซาะไปยังเนื้อเยื่อรอบๆบริเวณ
ระดับ 4 มีการตายของเนื้อเยื่อชั้นลึกถึงกล้ามเนื้อ กระดูก  เอ็น หรือเยื่อหุ้มข้อต่อเนื้อเยื่อที่ตายจะมีสีคล้ำหรือดำ แผลมีลักษณะเป็นโพรงลึก

    5.3  วิธีรายงาน

รายงานที่งานประกันคุณภาพพยาบาลทุกเดือน

    5.4  แหล่งข้อมูล

แบบรายงานการเกิดแผลกดทับ
ฐานข้อมูลจาก HOS.XP

6. ประชากรเป้าหมาย

ผู้ป่วยกลุ่มที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ที่ผลการ ประเมิน Braden Score  <  16 คะแนน

7. การประมวลผลตัวชี้วัด (สูตรการคำนวณ)

8. เกณฑ์การให้คะแนน

คะแนน

1

2

3

4

5

ผลการประเมิน

24

20.5

17

13.5

10

9. ชื่อ – สกุล ผู้รับผิดชอบ : นางสาวสุภาวดี ไชยและ

ตำแหน่ง: พยาบาลวิชาชีพ

10. ชื่อ – สกุล :ผู้ดูแลตัวชี้วัด   นางสาวรัชฎาลักษณ์  อินต๊ะนัย

ตำแหน่ง: พยาบาลวิชาชีพ ปฏิบัติการ

11. กลุ่มงานCluster :   นพ.ฬุจิศักดิ์     วรเดชวิทยา

ตำแหน่ง :  นายแพทย์ปฏิบัติการ